Keşide Eden Ne Demek? Bir Hikâye Üzerinden Anlatmak
Bazen bir kelime, hayatımıza sadece anlam katmakla kalmaz, bizi geçmişe götürür ve derin izler bırakır. Bugün size, “keşide eden” kelimesinin anlamını anlatan, duygusal bir hikâye paylaşacağım. Ama bu hikâye sadece kelimeleri değil, insanların bakış açılarını da ortaya koyacak. Hepimizin farklı bakış açıları vardır, ve bu bazen hayatın anlamını daha iyi kavrayabilmemize yardımcı olur. Gelin, bu hikâyeye birlikte göz atalım ve “keşide eden” kelimesinin derin anlamını birlikte keşfedelim.
Ayhan ve Melis’in Hikâyesi:
Ayhan, işine odaklanmış, çok düşünmeden hareket etmeyen, her adımını hesaplayarak atan bir adamdı. Melis ise tam tersi, hislerine kulak veren, insan ilişkilerine değer veren bir kadındı. Birlikte uzun yıllardır arkadaşlardı ama aralarındaki ilişki bir türlü kesin bir tanıma girmemişti. Melis, Ayhan’a hep bir şeyler söylemek istiyor, ona duyduğu hisleri bir şekilde ifade etmeye çalışıyordu, ama Ayhan her zaman mantıklı, stratejik bir yaklaşım sergiliyordu.
Bir gün, Melis’in uzun zamandır içinde tuttuğu bir şey vardı: Ayhan’a olan duygularını açıklamak. Ama bunu nasıl yapacağını bilmiyordu. Ayhan, her şeyin mantıklı ve planlı olması gerektiğini düşündüğü için, duygusal bir açıklama yapmanın yerinde olup olmayacağı konusunda şüpheleri vardı. Ancak, Melis, kalbinin derinliklerinden bir şeyler yükseliyordu. Ayhan’a ne kadar değer verdiğini söylemeliydi, yoksa hiçbir şey değişmezdi.
İçinde bulunduğu ikilemde, Melis bir adım atmaya karar verdi. Bir gün, Ayhan’a bir mektup yazdı. Bu mektupta, yıllardır içinde taşıdığı duyguları, hislerini ve endişelerini açıkça ifade etti. Mektubu yazarken, onun dikkatini çekmeye çalışmadı; sadece içinden gelenleri yazdı, tıpkı bir “keşide” gibi. Mektubu yazarken, her kelimesini dikkatle seçti ve sonunda, bu yazdığı kelimeleri bir “keşide” olarak Ayhan’a sundu.
Ayhan’ın Çözüm Arayışı:
Ayhan, Melis’in mektubunu aldığında, öncelikle mektubun anlamını anlamaya çalıştı. Her şeyin mantıklı olması gerektiğine inanan bir adam olarak, bu yazılı açıklama karşısında şaşkınlık yaşadı. Mektubu dikkatle okudu ve her cümleyi, her sözcüğü, daha sonra anlamlı bir şekilde çözümlemek için zihninde tarttı. Ayhan, Melis’in içindeki duyguların doğruluğunu ve samimiyetini fark etti, ancak hemen bir çözüm önerisi geliştirmek için düşünmeye başladı.
Ayhan için her şeyin bir çözümü vardı. Mektubun sonunda, Melis’in hislerini anlamıştı, ama ne yapması gerektiğini bulmakta zorlanıyordu. Stratejik bir çözüm arayışına girdi. Ayhan, Melis’in duygusal açıkladığı “keşideyi” anlamıştı ama onu somut bir şekilde karşılamaya çalışıyordu. Bu, Ayhan’ın çözüm odaklı bakış açısının bir örneğiydi: Duyguları anlamak yetmez, onları bir sonuçla taçlandırmak gerekiyordu.
Melis’in Empatik Bakışı:
Melis, Ayhan’ın mektuba verdiği tepkiyi gördüğünde, biraz üzülse de bir yandan da rahatladı. Ayhan’ın çözüm arayışını ve duyguları mantıklı bir şekilde çözmeye çalışmasını anlamıştı. Ancak, Melis, her şeyin mantıklı olmasının ötesinde, insan olmanın, hissetmenin ve bu duyguları birbirine aktarmanın da bir anlam taşıdığına inanıyordu. O, sadece bir “keşide” göndermemişti, kalbinin derinliklerinden bir şeyler aktarmıştı. Onun için, bu duygusal bir bağ kurma sürecinin başlangıcıydı.
Melis, Ayhan’ın düşüncelerine saygı duysa da, çözümün sadece mantıklı olmasında değil, aynı zamanda iki insan arasında derin bir bağ oluşturulmasında olduğuna inanıyordu. Ayhan’ın belki de bu noktada yapması gereken şey, sadece cevap vermek değil, aynı zamanda Melis’in içsel dünyasını kabul etmek ve ona duygusal bir geri dönüş yapmaktı. Melis, aslında bu mektubu yazarken, Ayhan’ın kalbinde bir kapı aralamayı umuyordu.
Keşide Eden Ne Demek?
“Keşide”, aslında bir anlamda yazılı bir açıklama, duygusal bir ifade veya bir düşüncenin insanlara sunulmasıdır. Bu kelime, eski Türkçede “göndermek” anlamına gelirken, aynı zamanda birinin duygusal bir açıklama yapması, hislerini yazılı olarak ifade etmesi olarak da kullanılır. Yani, bir şeyin ya da bir durumun anlamını dışa vurmak için kullanılan bir yoldur. Ayhan ve Melis’in hikâyesinde olduğu gibi, “keşide” etmek, bir kalbin içinde saklanan duyguları, düşünceleri ve hisleri dışa vurmanın, bir başkasına sunmanın bir biçimidir.
Sonuç:
Ayhan ve Melis’in hikâyesi, farklı bakış açılarıyla bir araya gelen iki insanın duygusal bir yolculukta nasıl birbirine yaklaşabileceğini anlatıyor. Melis’in içsel bir keşide yapması, Ayhan’ın buna verdiği stratejik tepki, iki insanın farklı dünyalarından nasıl anlamlı bir bütünlük yaratabileceğini gösteriyor. Peki, ya siz? Hayatınızda, “keşide” ettiğiniz bir an var mı? Hislerinizi birine yazılı olarak ifade ettiğinizde, bu kelimenin gerçek anlamını nasıl hissettiniz? Yorumlarda paylaşın, belki hep birlikte daha fazla anlam buluruz.